اعتمادبه‌نفس، یکی از پایه‌ای‌ترین مؤلفه‌های رشد شخصیتی کودکان و نوجوانان است. دانش‌آموزانی که به توانایی‌های خود باور دارند، نه‌تنها در یادگیری عملکرد بهتری دارند، بلکه در مواجهه با چالش‌های زندگی نیز قوی‌تر و مؤثرتر ظاهر می‌شوند. اما چطور می‌توانیم این ویژگی را در آن‌ها پرورش دهیم؟
اولین گام، فضای امن عاطفی‌ست. کودک باید حس کند که اشتباه کردن بخشی از فرآیند یادگیری است و تلاش او، صرف‌نظر از نتیجه، ارزشمند است. والدین و معلمان باید به جای تمرکز صرف بر نمره، مسیر رشد و زحمت فردی را ببینند. عباراتی مانند «دیدم چقدر برای این تحقیق وقت گذاشتی» یا «شجاعت داشتی که جلوی جمع صحبت کردی» می‌توانند بسیار بیشتر از «آفرین که بیست شدی» تأثیرگذار باشند.
در مدرسه ما، یکی از برنامه‌های مستمر، کارگاه‌های مهارت فردی است. در این کارگاه‌ها، دانش‌آموزان می‌آموزند که چطور خود را بشناسند، اهداف خود را تعریف کنند و نقاط قوت‌شان را تقویت کنند. همچنین با حضور فعال در برنامه‌های گروهی، ارائه در کلاس، مسئولیت‌پذیری در پروژه‌ها و حتی اجرای برنامه‌های صبحگاهی، فرصتی پیدا می‌کنند تا «صدای خودشان» را پیدا کنند.
در خانه نیز والدین می‌توانند با واگذاری مسئولیت‌های کوچک، شرکت دادن فرزند در تصمیم‌گیری‌ها، و شنیدن بدون قضاوت حرف‌های او، به تقویت حس خودارزشمندی کمک کنند.
اعتمادبه‌نفس یک شبه ساخته نمی‌شود، اما با عشق، توجه و برنامه‌ریزی، می‌توان نسلی پرورش داد که با شهامت در مسیر رؤیاهایش قدم برمی‌دارد.